Bonne arrivée.
Om te eindigen willen we graag onze ervaringen van deze reis met jullie delen,wat al de ontmoetingen bij ons hebben losgemaakt.
Toen we thuis kwamen,heel enthousiast,vol van Africa,de mooie kontakten,de warme mensen ,de kracht van de vrouwen,hun strijd om te overleven,hun coöperatieve werking,waren we ook stil geworden van de realiteit die we hadden gezien en gevoeld.
We dachten er direkt in te vliegen,onze foto's en filmpjes te sorteren ,maar ik botste op praktische problemen,oa. mijn laptop die vastliep zodat ik verplicht werd te wachten.
Dit kon geen toeval zijn,dit brengt ons wat dichter bij Africa,bij hun realiteit.
Wat moet het moeilijk zijn te werken in hun omstandigheden.
De armoede,de droogte,de 10 jaar durende oorlog,gebrek aan technologie,geen internet in de burelen van Gonaté,het onstabiel en ondemocratisch regime,de corruptie,de hoge normen van het westen,de lage prijzen voor hun cacao en niet te vergeten de Africaanse mentaliteit.
Dago,de man die net is weggegaan bij Kavokiva heeft met veel begrip uitgelegd hoe moeilijk het is om te werken in de coöperatieven in Ivoorkust,hoe het samenwerken kan vastlopen door te sterke groei,gebrek aan visie en samenwerking,wisselend personeel.
Om te eindigen willen we graag onze ervaringen van deze reis met jullie delen,wat al de ontmoetingen bij ons hebben losgemaakt.
Toen we thuis kwamen,heel enthousiast,vol van Africa,de mooie kontakten,de warme mensen ,de kracht van de vrouwen,hun strijd om te overleven,hun coöperatieve werking,waren we ook stil geworden van de realiteit die we hadden gezien en gevoeld.
We dachten er direkt in te vliegen,onze foto's en filmpjes te sorteren ,maar ik botste op praktische problemen,oa. mijn laptop die vastliep zodat ik verplicht werd te wachten.
Dit kon geen toeval zijn,dit brengt ons wat dichter bij Africa,bij hun realiteit.
Wat moet het moeilijk zijn te werken in hun omstandigheden.
De armoede,de droogte,de 10 jaar durende oorlog,gebrek aan technologie,geen internet in de burelen van Gonaté,het onstabiel en ondemocratisch regime,de corruptie,de hoge normen van het westen,de lage prijzen voor hun cacao en niet te vergeten de Africaanse mentaliteit.
Dago,de man die net is weggegaan bij Kavokiva heeft met veel begrip uitgelegd hoe moeilijk het is om te werken in de coöperatieven in Ivoorkust,hoe het samenwerken kan vastlopen door te sterke groei,gebrek aan visie en samenwerking,wisselend personeel.
Hij eindigde het gesprek met de belangrijke boodschap van respect voor de producenten ,mannen en vrouwen ,jong en oud,hun kennis en inzet en hun cultuur.
Als we iets geleerd hebben dan is het milder te zijn,niet te oordelen met onze Westerse mentaliteit,ook als we kijken door onze kritische bril kunnen we rekening houden met hun beperkingen.
En is het niet onze solidariteit,onze vriendschap die zo belangrijk is voor hen,te weten dat ze
niet alleen staan in hun strijd tegen de kinderarbeid,tegen de armoede,voor het algemeen welzijn en de coöperatieve gedachte.
Zo willen we samen werken aan hun toekomst,samen een beweging vormen.
L'union fait la force.
